In deze aflevering spreek ik met Laura over haar zoon Bas (9) met dyslexie en ADHD.
Ruim een schooljaar lang was het elke dag strijd; niet naar school willen, niet willen oefenen, frustratie, boosheid en gedragsproblemen op school.
Ondanks alle inspanningen kwam zijn leesniveau in groep 5 niet hoger dan het niveau van eind groep 3.
Inmiddels weet Laura dat dit kwam doordat hij iets moest doen wat hij niet kon. Voor het dyslexietraject wat Bas volgde moest hij iedere dag lezen. Dit lukte niet, waardoor Bas zich dom, niet gezien en niet begrepen voelde.
Laura is werkzaam in het onderwijs en was aanvankelijk kritisch over een andere aanpak buiten het reguliere dyslexietraject, maar is aanvankelijk zelf thuis een aantal dingen gaan proberen. En zag daarmee al verbetering en minder weerstand.
Wat wel bleek te helpen, is kijken naar wat Bas nodig heeft en te leren werken vanuit de sterke kanten van Bas. Laura ontdekte dat hij heel beeldend denkt en een groot associatief vermogen heeft. Bas ontdekte de meerwaarde van bijvoorbeeld het goed aanleren van een net handschrift. Hij heeft ervaren dat hij het wél kon en ging tot grote verbazing van zijn ouders zélf aan de slag met oefenen, zelfs op vakantie.
‘We hebben ons kind weer terug’, zegt Laura. Hij laat zichzelf meer zien, is trots op wat hij doet en heeft weer lol in de klas. Hij heeft echt weer het vertrouwen gekregen dat hij wel heel veel kan, terwijl hij altijd dacht dat hij dom was en niks kon.
Wat ook heel fijn is, is dat de leerkrachten van Bas zich open hebben gesteld voor een andere manier van werken. Zij pakken dit ook in de klas en zelfs in de hele school op. Hierdoor kan bij meer kinderen recht gedaan worden aan wat ze nodig hebben, aldus Laura.
Veel plezier met luisteren
Karen Dijksta